Neurotyczność niekiedy zyskuje nad nami kontrolę i zamiast szukać konstruktywnych rozwiązań brniemy w stronę destrukcji. Nawet jeśli ceną jest coś, na co pracowaliśmy całe lata. Jeśli już jednak jest przesądzone, że rozwód to jedyne rozwiązanie, warto przygotować się psychicznie na następujące wymiary (kategorie problemów) procesu rozstawania się z małżonkiem.
Rozwód pierwotny, emocjonalny
Następuje gdy związek staje się pusty, jałowy lub wręcz bywa źródłem irytacji, frustracji i innych negatywnych emocji. Małżonkowie nie ubogacają się już wzajemnie, nie obdarowują pozytywnymi wzmocnieniami. Partnerzy doświadczają osamotnienia, mają poczucie odtrącenia. Nie łączy ich już pozytywna więź emocjonalna, intymność zanikła, czują się nieswojo w swojej obecności, mają do siebie pretensje, żal. Doświadczają poczucia klęski. W relacji dominuje złość, smutek, niezadowolenie, złość, a może nawet wrogość.
Wymiar prawny
Rozwód jest orzekany przez sąd. Stresy związane z postępowaniem prawnym wytrącają z równowagi i bywają powodem nieprzespanych nocy. Zdarza się, że przed sądem rozgrywają się bitwy lub wręcz toczą się przez wiele rozpraw wojny o majątek, opiekę nad dziećmi, alimenty. Niekiedy dodatkowo ludzie obwiniają się nawzajem, traktują sąd jak arenę, na której mogą dać wycisk drugiej stronie. Co gorsza nawet samo orzeczenie o rozwodzie nie rozwiązuje jeszcze wszystkich problemów, które z tego powodu występują.
Wymiar ekonomiczny
Rozwód oznacza równy podział majątku zgromadzonego zarówno przed ślubem jak i w trakcie małżeństwa, chyba że intercyza stanowi inaczej. Ponieważ w praktyce podzielenie dobytku dokładnie na pół bywa niezwykle trudne, mają miejsce liczne konflikty na tym tle. Kolejnym problemem są alimenty na dzieci, a jeśli rozpad pożycia nastąpił z czyjejś ewidentnej winy to także na osobę poszkodowaną.
Wymiar rodzicielski
W przypadku gdy małżonkowie mają dzieci, rozwód oznacza rozpad rodziny, która jednak mimo tej dezintegracji musi spełniać swoje role w możliwie największym stopniu. Oddzielne życie małżonków komplikuje tę sytuację, choć oboje rodzice są obowiązani do odgrywania tej samej roli, co dotychczas – ojca i matki. W praktyce wygląda to niestety znacznie gorzej. Dzieci (a właściwie prawo do opieki nad nimi) bywają traktowane jak towar wymienny lub broń użyteczne podczas batalii w sądzie.
Rozwód towarzyski
W momencie gdy ludzie się rozwodzą następuje też zwykle kryzys w kontakcie z dotychczasowymi znajomymi, którzy de facto byli przyjaciółmi rodziny, małżeństwa, a nie poszczególnych osób. Przyjaciele, sąsiedzi, dalsza rodzina mogą się bardzo różnie ustosunkować do kwestii rozwodu. Mogą okazać współczucie lub pogardę, zbliżyć się i udzielać wsparcia, pomocy albo przeciwnie – oddalić się bądź nawet zerwać kontakt. Relacje często samorzutnie stają się bardzo skomplikowane, gdyż ludzie na ogół biorą czyjąś stronę (dobrowolnie, intencjonalnie, bezwolnie lub wręcz wbrew swojej woli poprzez wciągnięcie w walkę rozwodową).
Wymiar psychiczny rozwodu
Rozwód jest powodem wielu ambiwalentnych uczuć. Z jednej strony może pojawić się ulga. Z drugiej poczucie porażki lub wręcz rozpacz. Często ma miejsce kryzys psychiczny (stan chronicznego wytrącenia z równowagi, zwątpienia, cierpienia trwający 6 lub więcej miesięcy). Człowiek musi zrekonstruować swoją osobę jako odrębną, indywidualną jednostkę, radzić sobie ze swoimi uczuciami, w pojedynkę mierzyć się z trudnościami życia codziennego.
Wiele badań potwierdza, że rozwód jest jednym z najbardziej stresujących przeżyć w życiu człowieka. Kryzys pojawiający się w jego następstwie bywa powodem podejmowania nierozważnych decyzji, na przykład pochopnego angażowania się w kolejną relację byle tylko nie być samemu i nie musieć znosić cierpienia samemu. Czasem smutek towarzyszący rozstaniu i poczuciu życiowej katastrofy, porażki przeradza się w depresję. Warto mieć to na względzie. Zwłaszcza, że w dzisiejszych czasach media, prasa, literatura, kino skrzętnie ukrywają prawdziwe oblicze tego problemu, minimalizując psychologiczne, emocjonalne koszty rozwodu. Dobrze pamiętać, że „wymiana na lepszy model” często kończy się niepowodzeniem, bo szwankuje podejście do ról małżeńskich i do relacji intymnej w ogóle, a nie tylko to, z kim wchodzimy w związek.
Pamiętaj, że w razie potrzeby możesz skorzystać z profesjonalnej pomocy psychologicznej - dobrym rozwiązaniem jest psychoterapia indywidualna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz